My name is Joe. That is what my col

My name is Joe. That is what my colleague, Milton Davidson, calls me. He is a programmer and I am a computer program. I am part of the Multivac-complex and am connected with other parts all over the world. I know everything. Almost everything.
I am Milton's private program. His Joe. He understands more about programming than anyone in the world, and I am his experimental model. He has made me speak better than any other computer can.
"It is just a matter of matching sounds to symbols, Joe," he told me. "That's the way it works in the human brain even though we still don't know what symbols there are in the brain. I know the symbols in yours, and I can match them to words, one-to-one." So I talk. I don't think I talk as well as I think, but Milton says I talk very well. Milton has never married, though he is nearly forty years old. He has never found the right woman, he told me. One day he said, "I'll find her yet, Joe. I'm going to find the best. I'm going to have true love and you're going to help me. I'm tired of improving you in order to solve the problems of the world. Solve my problem. Find me true love."
I said, "What is true love?"
"Never mind. That is abstract. Just find me the ideal girl. You are connected to the Multivac-complex so you can reach the data banks of every human being in the world. We'll eliminate them all by groups and classes until we're left with only one person. The perfect person. She will be for me."
I said, "I am ready."
He said, "Eliminate all men first."
It was easy. His words activated symbols in my molecular valves. I could reach out to make contact with the accumulated data on every human being in the world. At his words, I withdrew from 3,784,982,874 men. I kept contact with 3,786,112,090 women.
He said, "Eliminate all younger than twenty-five; all older than forty. Then eliminate all with an IQ under 120; all with a height under 150 centimeters and over 175 centimeters."
He gave me exact measurements; he eliminated women with living children; he eliminated women with various genetic characteristics. "I'm not sure about eye color," he said. "Let that go for a while. But no red hair. I don't like red hair."
After two weeks, we were down to 235 women. They all spoke English very well. Milton said he didn't want a language problem. Even computer-translation would get in the way at intimate moments.
"I can't interview 235 women," he said. "It would take too much time, and people would discover what I am doing."
"It would make trouble," I said. Milton had arranged me to do things I wasn't designed to do. No one knew about that.
"It's none of their business," he said, and the skin on his face grew red. "I tell you what, Joe, I will bring in holographs, and you check the list for similarities."
He brought in holographs of women. "These are three beauty contest winners," he said. "Do any of the 235 match?"
Eight were very good matches and Milton said, "Good, you have their data banks. Study requirements and needs in the job market and arrange to have them assigned here. One at a time, of course." He thought a while, moved his shoulders up and down, and said, "Alphabetical order."
That is one of the things I am not designed to do. Shifting people from job to job for personal reasons is called manipulation. I could do it now because Milton had arranged it. I wasn't supposed to do it for anyone but him, though.
The first girl arrived a week later. Milton's face turned red when he saw her. He spoke as though it were hard to do so. They were together a great deal and he paid no attention to me. One time he said, "Let me take you to dinner."
The next day he said to me, "It was no good, somehow. There was something missing. She is a beautiful woman, but I didn't feel any touch of true love. Try the next one."
It was the same with all eight. They were much alike. They smiled a great deal and had pleasant voices, but Milton always found it wasn't right. He said, "I can't understand it, Joe. You and I have picked out the eight women who, in all the world, look the best to me. They are ideal. Why don't they please me?"
I said, "Do you please them?"
His eyebrows moved and he pushed one fist hard against his other hand. "That's it, Joe. It's a two-way street. If I am not their ideal, they can't act in such a way as to be my ideal. I must be their true love, too, but how do I do that?" He seemed to be thinking all that day.
The next morning he came to me and said, "I'm going to leave it to you, Joe. All up to you. You have my data bank, and I am going to tell you everything I know about myself. You fill up my data bank in every possible detail but keep all additions to yourself " “What will I do with the data bank, then, Milton?" "Then you will match it to the 235 women. No, 227. Leave out the eight you've seen. Arrange to have each undergo a psychiatric examination. Fill up their data banks and compare them with mine. Find correlations." (Arranging psychiatric examinations is another thing that is against my original instructions.)
For weeks, Milton talked to me. He told me of his parents and his siblings. He told me of his childhood and his schooling and his adolescence. He told me of the young women he had admired from a distance. His data bank grew and he adjusted me to broaden and deepen my symbol-taking.
He said, “You see, Joe, as you get more and more of me in you, I adjust you to match me better and better. You get to think more like me, so you understand me better. If you understand me well enough, then any woman, whose data bank is something you understand as well, would be my true love." He kept talking to me and I came to understand him better and better.
I could make longer sentences and my expressions grew more complicated. My speech began to sound a good deal like his in vocabulary, word order and style. I said to him one time, "You see, Milton, it isn't a matter of fitting a girl to a physical ideal only. You need a girl who is a personal, emotional, temperamental fit to you. If that happens, looks are secondary. If we can't find the fit in these 227, we'll look elsewhere. We will find someone who won't care how you look either, or how anyone would look, if only there is the personality fit. What are looks?"
"Absolutely," he said. "I would have known this if I had had more to do with women in my life. Of course, thinking about it makes it all plain now."
We always agreed; we thought so like each other. "We shouldn't have any trouble, now, Milton, if you'd let me ask you questions. I can see where, in your data bank, there are blank spots and unevenesses." What followed, Milton said, was the equivalent of a careful psychoanalysis. Of course. I was learning from the psychiatric examinations of the 227 women-on all of which I was keeping close tabs.
Milton seemed quite happy. He said, "Talking to you, Joe, is almost like talking to another self. Our personalities have come to match perfectly!"
"So will the personality of the woman we choose."
For I had found her and she was one of the 227 after all. Her name was Charity Jones and she was an Evaluator at the Library of History in Witchita. Her extended data bank fit ours perfectly. All the other women had fallen into discard in one respect or another as the data banks grew fuller, but with Charity there was increasing and astonishing resonance.
I didn't have to describe her to Milton. Milton had coordinated my symbolism so closely with his own I could tell the resonance directly. It fit me. Next it was a matter of adjusting the work sheets and job requirements in such a way as to get Charity assigned to us. It must be done very delicately, so no one would know that anything illegal had taken place.
Of course, Milton himself knew, since it was he who arranged it and that had to be taken care of too. When they came to arrest him on grounds of malfeasance in office, it was, fortunately, for something that had taken place ten years ago. He had told me about it, of course, so it was easy to arrange-and he won't talk about me for that would make his offense much worse.

My name is Joe. That is what my colleague, Milton Davidson, calls me. He is a programmer and I am a computer program. I am part of the Multivac-complex and am connected with other parts all over the world. I know everything. Almost everything.
 I am Milton's private program. His Joe. He understands more about programming than anyone in the world, and I am his experimental model. He has made me speak better than any other computer can. 
 "It is just a matter of matching sounds to symbols, Joe," he told me. "That's the way it works in the human brain even though we still don't know what symbols there are in the brain. I know the symbols in yours, and I can match them to words, one-to-one." So I talk. I don't think I talk as well as I think, but Milton says I talk very well. Milton has never married, though he is nearly forty years old. He has never found the right woman, he told me. One day he said, "I'll find her yet, Joe. I'm going to find the best. I'm going to have true love and you're going to help me. I'm tired of improving you in order to solve the problems of the world. Solve my problem. Find me true love."
 I said, "What is true love?"
 "Never mind. That is abstract. Just find me the ideal girl. You are connected to the Multivac-complex so you can reach the data banks of every human being in the world. We'll eliminate them all by groups and classes until we're left with only one person. The perfect person. She will be for me."
I said, "I am ready."
 He said, "Eliminate all men first."
 It was easy. His words activated symbols in my molecular valves. I could reach out to make contact with the accumulated data on every human being in the world. At his words, I withdrew from 3,784,982,874 men. I kept contact with 3,786,112,090 women.
He said, "Eliminate all younger than twenty-five; all older than forty. Then eliminate all with an IQ under 120; all with a height under 150 centimeters and over 175 centimeters."
 He gave me exact measurements; he eliminated women with living children; he eliminated women with various genetic characteristics. "I'm not sure about eye color," he said. "Let that go for a while. But no red hair. I don't like red hair."
 After two weeks, we were down to 235 women. They all spoke English very well. Milton said he didn't want a language problem. Even computer-translation would get in the way at intimate moments.
 "I can't interview 235 women," he said. "It would take too much time, and people would discover what I am doing."
 "It would make trouble," I said. Milton had arranged me to do things I wasn't designed to do. No one knew about that.
 "It's none of their business," he said, and the skin on his face grew red. "I tell you what, Joe, I will bring in holographs, and you check the list for similarities."
 He brought in holographs of women. "These are three beauty contest winners," he said. "Do any of the 235 match?"
 Eight were very good matches and Milton said, "Good, you have their data banks. Study requirements and needs in the job market and arrange to have them assigned here. One at a time, of course." He thought a while, moved his shoulders up and down, and said, "Alphabetical order."
 That is one of the things I am not designed to do. Shifting people from job to job for personal reasons is called manipulation. I could do it now because Milton had arranged it. I wasn't supposed to do it for anyone but him, though.
 The first girl arrived a week later. Milton's face turned red when he saw her. He spoke as though it were hard to do so. They were together a great deal and he paid no attention to me. One time he said, "Let me take you to dinner."
 The next day he said to me, "It was no good, somehow. There was something missing. She is a beautiful woman, but I didn't feel any touch of true love. Try the next one."
 It was the same with all eight. They were much alike. They smiled a great deal and had pleasant voices, but Milton always found it wasn't right. He said, "I can't understand it, Joe. You and I have picked out the eight women who, in all the world, look the best to me. They are ideal. Why don't they please me?"
 I said, "Do you please them?"
 His eyebrows moved and he pushed one fist hard against his other hand. "That's it, Joe. It's a two-way street. If I am not their ideal, they can't act in such a way as to be my ideal. I must be their true love, too, but how do I do that?" He seemed to be thinking all that day.
 The next morning he came to me and said, "I'm going to leave it to you, Joe. All up to you. You have my data bank, and I am going to tell you everything I know about myself. You fill up my data bank in every possible detail but keep all additions to yourself " “What will I do with the data bank, then, Milton?" "Then you will match it to the 235 women. No, 227. Leave out the eight you've seen. Arrange to have each undergo a psychiatric examination. Fill up their data banks and compare them with mine. Find correlations." (Arranging psychiatric examinations is another thing that is against my original instructions.)
 For weeks, Milton talked to me. He told me of his parents and his siblings. He told me of his childhood and his schooling and his adolescence. He told me of the young women he had admired from a distance. His data bank grew and he adjusted me to broaden and deepen my symbol-taking.
 He said, “You see, Joe, as you get more and more of me in you, I adjust you to match me better and better. You get to think more like me, so you understand me better. If you understand me well enough, then any woman, whose data bank is something you understand as well, would be my true love." He kept talking to me and I came to understand him better and better.
 I could make longer sentences and my expressions grew more complicated. My speech began to sound a good deal like his in vocabulary, word order and style. I said to him one time, "You see, Milton, it isn't a matter of fitting a girl to a physical ideal only. You need a girl who is a personal, emotional, temperamental fit to you. If that happens, looks are secondary. If we can't find the fit in these 227, we'll look elsewhere. We will find someone who won't care how you look either, or how anyone would look, if only there is the personality fit. What are looks?"
 "Absolutely," he said. "I would have known this if I had had more to do with women in my life. Of course, thinking about it makes it all plain now."
 We always agreed; we thought so like each other. "We shouldn't have any trouble, now, Milton, if you'd let me ask you questions. I can see where, in your data bank, there are blank spots and unevenesses." What followed, Milton said, was the equivalent of a careful psychoanalysis. Of course. I was learning from the psychiatric examinations of the 227 women-on all of which I was keeping close tabs.
 Milton seemed quite happy. He said, "Talking to you, Joe, is almost like talking to another self. Our personalities have come to match perfectly!"
 "So will the personality of the woman we choose."
 For I had found her and she was one of the 227 after all. Her name was Charity Jones and she was an Evaluator at the Library of History in Witchita. Her extended data bank fit ours perfectly. All the other women had fallen into discard in one respect or another as the data banks grew fuller, but with Charity there was increasing and astonishing resonance.
 I didn't have to describe her to Milton. Milton had coordinated my symbolism so closely with his own I could tell the resonance directly. It fit me. Next it was a matter of adjusting the work sheets and job requirements in such a way as to get Charity assigned to us. It must be done very delicately, so no one would know that anything illegal had taken place.
 Of course, Milton himself knew, since it was he who arranged it and that had to be taken care of too. When they came to arrest him on grounds of malfeasance in office, it was, fortunately, for something that had taken place ten years ago. He had told me about it, of course, so it was easy to arrange-and he won't talk about me for that would make his offense much worse.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ชื่อของฉันคือ โจ ที่เป็นสิ่งของฉันเพื่อนร่วมงาน มิลตัน Davidson เรียกเวลา มีเป็นโปรแกรมเมอร์ และผมโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เป็นส่วนหนึ่งของ Multivac ซับซ้อน และเชื่อมต่อกับส่วนอื่น ๆ ทั่วโลก แต่ฉันรู้ทุกอย่าง เกือบทุกอย่าง ผมโปรแกรมส่วนตัวของมิลตัน โจของเขา ให้เข้าใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมมากกว่าใครในโลก และผมรุ่นทดลองของเขา ทั้งหมดที่มีทำน้อยดีกว่าคอมพิวเตอร์อื่น ๆ สามารถพูด "ก็เป็นเพียงเรื่องของการจับคู่เสียงถึงสัญลักษณ์ โจ เล็กบอกให้ "นั่นคือวิธีการทำงานในสมองมนุษย์ถึงแม้ว่าเรายังไม่รู้ว่าสัญลักษณ์พิเศษที่มีในสมอง ฉันรู้ว่าสัญลักษณ์ในคน และสามารถจ่ายให้ตรงกับคำ แบบหนึ่งต่อหนึ่ง" เหลือที่ฉันพูด ไม่คิดเพิ่มฉันพูดเช่นฉันคิดว่า แต่มิลตันกล่าวว่า ผมพูดดีมาก มิเคยแต่งงานแล้ว ว่าเขาเสนอจะเกือบสี่สิบปี มีการกล่าวสุนทรพจน์ ไม่เคยพบผู้หญิงขวา มีน้อยบอก วันหนึ่งมีกล่าวว่า "ฉันจะพบเธอแต่ โจ ฉันจะหาทำดีสุด ฉันจะมีรักแท้ แล้วคุณจะช่วย ฉัน '' เอ็มเบื่อของคุณปรับปรุงเพื่อแก้ไขปัญหาของโลก แก้ปัญหาของฉัน หารักแท้ของพวกเขา" ฉันกล่าวว่า คืออะไรรักแท้" "Never mind ที่เป็นนามธรรม เพียงแค่หาน้อยสาวเหมาะ คุณเชื่อมต่อกับเค Multivac ซับซ้อนคุณสามารถเข้าถึงข้อมูลธนาคารของทุกคนในโลก เราจะกำจัดทั้งหมดจ่ายกลุ่มและเรียนจนกระทั่งเรากำลังทิ้งกับคนเท่านั้น บุคคลสมบูรณ์แบบ เธอจะได้เด็ก"ฉันกล่าวว่า "ฉันพร้อม" กล่าวว่า ข้อเสนอ "กำจัดภูมิภาคใด ๆ แรก" มันเป็นเรื่องง่าย คำพูดของเขาเรียกใช้สัญลักษณ์ในวาล์วโมเลกุลของฉัน ฉันสามารถเข้าถึงต้องการติดต่อกับข้อมูลสะสมทุกมนุษย์ในโลกได้ ในคำพูดของเขา ฉันต้องถอนตัวออกจากภูมิภาค 3784982874 ที่ ผมยังคงติดต่อกับผู้หญิง 3786112090มีกล่าวว่า "Eliminate ตามอายุน้อยกว่ายี่สิบห้า ทั้งหมดอายุมากกว่าสี่สิบ แล้ว ตัดออกทั้งหมด ด้วยมี IQ ต่ำกว่า 120 ทั้งหมดที่มีความสูง 150 หน่วยและหน่วยกว่า 175 " มีขนาดเล็ก แน่นอน ให้บริการสำหรับผู้หญิงที่อยู่กับเด็กตัด ให้กับผู้หญิงตัดลักษณะต่าง ๆ ทางพันธุกรรม "ฉันไม่แน่ใจว่าสีตาแข่ง กล่าวว่า ข้อเสนอ "ให้ไปที่หนึ่ง แต่นี้ผมสีแดง ผมไม่ชอบผมแดง" หลังจากสองสัปดาห์ เราถูกเพื่อผู้หญิง 235 พวกเขาพูดภาษาอังกฤษดีมาก มิลตันกล่าวว่า ข้อเสนอสะอาด ' t ต้องปัญหาภาษา สุขภาพคอมพิวเตอร์แม้จะได้รับในลักษณะที่ช่วงเวลาที่ใกล้ชิด "ฉันสามารถ ' t สัมภาษณ์ผู้หญิง 235, " กล่าวว่า ข้อเสนอนั้น "มันจะใช้เวลา" มากเกินไป และเวลาคนจะพบว่าฉันทำ " "มันจะทำให้ปัญหา ฉันกล่าวว่า มิได้จัดน้อยผัดสิ่งฉัน wasn ' t มาผัด คนนี้รู้ว่า "ก็ไม่มีธุรกิจของพวกเขา กล่าวว่า การนำเสนอ และผิวบนใบหน้าของเขาสีแดงเพิ่มขึ้น "ฉันบอกคุณว่า โจ ฉันจะนำ holographs และคุณตรวจสอบรายชื่อในความเหมือน" ข้อเสนอใน holographs ของผู้หญิง "นี่คือผู้ชนะสามงามประกวด กล่าวว่า ข้อเสนอ "ก็มีการจับคู่ 235" แปดมีดีที่ตรงกัน และมิลตันกล่าว ว่า ",คุณสามารถได้ข้อมูลธนาคารของพวกเขา ศึกษาความต้องการและความต้องการในตลาดงาน และจัดเรียงได้กำหนดสนับสนุนพ้นที่นี่ ที ของหลักสูตรนั้น" คิดว่า ในขณะที่ ย้ายไหล่เขาขึ้นและลง และ ว่า "ตามลำดับ" นั่นคือหนึ่งในสิ่งที่ฉันกำลังมาผัด ขยับคนจากงานงานด้วยเหตุผลพิเศษส่วนตัวจะเรียกว่าจัดการ ฉันสามารถผัดมันตอนนี้เนื่องจากมิได้จัด ฉัน wasn ' t ควรจะผัดมันสำหรับทุกคนแต่เขา แม้ว่า สาวแรกมาเป็นภายหลัง ใบหน้าของมิลตันเปิดสีแดงเมื่อมีห่วงโซ่ของเธอ แต่ที่ มีพูดได้ยากที่จะทำลาย พวกเขาถูกกันดีที่สุด และมีน้อยให้ความสำคัญนี้ เวลาหนึ่งเสนอ กล่าวว่า "ให้เด็กพาไปทานอาหารค่ำ" ในวันถัดไปมีน้อย กล่าวว่า "ก็ดีนี้ อย่างใด มีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป เธอเป็นผู้หญิงสวย แต่นมนาน " t "การสัมผัสของความรัก ลองถัดไป" มันเป็นเหมือนกัน มีทั้งหมด 8 พวกมากเหมือนกัน พวกเขาได้ยิ้มโปรโมชั่น และมีเสียงที่ดี แต่มิลตันเสมอพบมัน wasn ' t ขวา ข้อเสนอที่กล่าวว่า, "ฉันสามารถ ' t เข้าใจมัน โจ คุณและฉันได้เลือกออกมาผู้หญิงแปดที่ ในโลกทั้งหมด ต้องดูขนาดเล็ก พวกเขาจะเหมาะ ทำไมไม่มีเสริมโปรดเด็ก" ฉันกล่าว, "คุณต้องจ่ายหรือไม่" คิ้วของเขาย้าย และผลักดันให้หนึ่งกำปั้นหนักกับมือของเขา "ใช่ โจ มันเป็นถนนสอง ถ้าฉันไม่เหมาะของพวกเขา พวกเขาสามารถ ' t กระทำในลักษณะดังกล่าวได้ เหมาะของฉัน ต้องรักแท้ของพวกเขา, "เกินไป แต่ว่าผมที่? " มีดูเหมือน จะคิดวันที่ ในเช้าวันถัดมามีน้อย และกล่าว ว่า "ฉันจะปล่อยคุณ โจ ทั้งหมดขึ้นกับคุณ คุณมีข้อมูลธนาคารของฉัน และฉันจะบอกคุณทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับตัวเอง คุณกรอกข้อมูลธนาคารของฉันในทุกรายละเอียดสุดแต่•เพิ่มให้ตัวเอง "" อะไรจะฉันผัดกับธนาคารข้อมูล มิลตัน แล้ว? " "แล้วจะคุณจับคู่ข้อมูลกับผู้หญิง 235 นี้ 227 ปล่อยออกแปดที่คุณเคยเห็น จัดให้แต่ละที่รับการตรวจจิตเวช กรอกข้อมูลธนาคารและจ่ายเปรียบเทียบกับของพวกเขา หาความสัมพันธ์กัน" (จัดสอบจิตเวชเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ขัดกับคำสั่งเดิมของฉัน) สัปดาห์ พูดกับหนุ่มมิ ให้บริการเด็กบอกรักแจ้งขั้นตอนการป้องกันของเขาและพี่น้องของเขา มีขนาดเล็กบอกเขาศึกษาวัยเด็ก และวัยรุ่นของเขา เด็กบอกข้อเสนอที่ให้สตรีมาชื่นชมจากระยะไกล ธนาคารข้อมูลของเขามีขนาดเล็ก และเติบโตปรับปรุงขยาย และใช้สัญลักษณ์ของฉันอย่างลึกซึ้ง ข้อเสนอที่กล่าวว่า "คุณเห็น โจ ได้รับข้อมูลเพิ่มเติมและเพิ่มเติมของคุณในเวลา ผมปรับตรงดีขึ้น และดีขึ้น คุณได้รับการคิดเพิ่มเติมเช่นพักผ่อนน้อย คุณเข้าใจดีขึ้น ถ้าคุณเข้าใจผู้หญิงพอดีเล็กน้อย แล้วใด ๆ ธนาคารที่มีข้อมูลเป็นสิ่งที่คุณเข้าใจเป็นอย่างดี จะได้รักจริง" มีน้อยเก็บไว้พูดคุยและมาเข้าใจเขาดี และดีกว่า ฉันสามารถทำให้ประโยคยาว และนิพจน์ของฉันเพิ่มขึ้นซับซ้อนมากขึ้น ของฉัน ด้วยคำพูดเริ่มเสียงการจัดการที่ดีเช่นเขาในคำศัพท์ คำสั่ง และลักษณะการ ผมพูดกับเขาครั้งหนึ่ง "คุณเห็น มิลตัน ไม่ t เรื่องของผู้หญิงจะเหมาะจริงเท่านั้นที่เหมาะสม คุณผู้หญิงที่มีการส่วนบุคคล อารมณ์พัฒนา temperamental พอดีกับคุณ เกิด มีลักษณะเป็นโรงเรียนมัธยม ถ้าเราสามารถ ' t หาเหมาะสมเหล่านี้ 227 อื่นเราจะมอง เราจะค้นหา (อยู่นอกต้น) ที่จะดูแลคุณลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือว่าใครจะมอง ถ้าเดียวที่มีความเหมาะสมของบุคลิกภาพ มีลักษณะอย่างไร" "จริง ๆ กล่าวว่า ข้อเสนอ "ฉันเก่านี้ได้ มีข้อมูลเพิ่มเติมให้กับผู้หญิงในชีวิตของฉัน แน่นอน คิดจะทำให้แบบธรรมดาทั้งหมดตอนนี้" เรามักจะเห็น เราคิดออกเช่นกัน "เรา shouldn ' t มีปัญหา มิลตัน ตอนนี้ ถ้าคุณจะให้เด็กถามคำถาม สามารถเห็นที่ ในธนาคารข้อมูล มีจุดว่างเปล่าและ unevenesses " อะไรตาม มิลตันกล่าวว่า ถูกเทียบเท่าของ psychoanalysis ระมัดระวัง แน่นอน ผมเรียนรู้จากสอบจิตเวชหญิง 227-สหภาพ ฉันรักษาซึ่งทั้งหมดถูกปิดแท็บ มิลตันดูเหมือนมีความสุขมาก มีกล่าวว่า "พูดคุยกับคุณ โจ เป็นเกือบเช่นพูดเพื่อวัตถุประสงค์อื่น บุคลิกของเราได้มาตรงกันอย่างสมบูรณ์แบบ" "ส่วนที่เหลือจะบุคลิกของผู้หญิงที่เราเลือก" ได้พบเธอ และเธอเป็นหนึ่งใน 227 หลังจากทั้งหมด ชื่อของเธอถูกกุศลโจนส์ และเธอการถ่วงดุลในไลบรารีของประวัติใน Witchita ธนาคารข้อมูลของเธอขยายพอดีกับเรา ทั้งหมดผู้หญิงคนอื่นได้ตกลงเป็นละทิ้งประการหนึ่ง หรืออีก เป็นธนาคารข้อมูลโตฟูลเลอร์ แต่ ด้วยกุศลมีเพิ่มขึ้น และการสั่นพ้องที่น่าพิศวง ฉันสะอาด ' t ต้องอธิบายเธอไปมิ มิได้ประสานงานอย่างใกล้ชิดกับเหลือสัญลักษณ์ของฉันของเขาเองแต่ผมสามารถบอกได้ว่า การสั่นพ้องโดยตรงได้ มันพอดีเล็กน้อย ถัดไป ก็เป็นเรื่องของการปรับปรุงแผ่นงานและข้อกำหนดงานในลักษณะดังกล่าวเป็นรับกุศลกำหนดพ้นเรา ต้องทำอย่างประณีต เช็ดนี้จะรู้ว่า อะไรผิดกฎหมายได้เกิดขึ้น แน่นอน มิลตันเองรู้ ตั้งแต่ผู้จัดมัน และให้บริการที่ต้องการดูแล " เมื่อพวกเขามาจับเขา on grounds of malfeasance ใน office ได้ โชคดี สิ่งที่ได้เกิดขึ้นเมื่อสิบปีที่ผ่านมา ข้อเสนอเกี่ยวกับขนาดเล็กบอกว่า ก็มี ของหลักสูตร ส่วนที่เหลือก็จัด-เสนอจะพูดคุยเกี่ยวกับเด็กสำหรับที่จะทำให้การกระทำความผิดของเขามากเกินไปแย่ลง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.